لغتنامه دهخدا
صحبت داشتن . [ ص ُ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) مجالس بودن . هم نشین بودن : با بدان صحبت مدار و بصحبت نیکان نیز قناعت مکن . (ابوسعید ابوالخیر). امیر بغداد که با امیر ماضی صحبت داشت و مکاتبت و مراسلت نمود از امیر ازین حدیث بیازرد. (تاریخ بیهقی ص <span class="hl