خزیدهلغتنامه دهخداخزیده . [ خ َ دَ / دِ ] (ن مف ) شخصی که در کنجی ورخنه ای پنهان شده باشد. (ناظم الاطباء) : می بینم از این مرتبه خورشید فلک راچون شب پره در سایه ٔ حفظتو خزیده . انوری .|| دَر جَستَه
سردشدهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ آلی دشده، منجمد، یخی، یخزده، مبرَد، خنک، سرد سرمازا، مبرد، سردکننده
تبدیلشدهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: تغییر یل‌شده، تغییریافته، حل‌شده، جذب‌شده، مسخ‌شده، مسخ، دگرگون، مستحیل درحال شدن، گذرا، انتقالی، رشدیابنده متأثر، تأثیرگرفته ذوب‌شده، مایع‌شده یخزده، منجمدشده
حفظشدهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: اختیار آتی فظ‌شده، تازه، دست‌نخورده، بکر، سالم، گوارا یخزده، ترشی، دودی، نمک‌سود، شور، مومیایی، کنسروشده، فریزشده مضبوط، محفوظ، تمام عیار، کامل
سخت (سفت)فرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ غیرآلی فت)، زرهی، زره‌دار، آبدیده، آهنین، فولادین، خشک، پینه‌بسته، استخوانی، منجمد، یخزده بادوام، محکم صلب▼ استوار، قوی نشکن تنگ، چسبیده، محکم، وصل‌شده، سفت آرو، آهارزده، آهاری ناروان
