لغت‌نامه دهخدا
خجادی . [ خ ُ ] (اِخ ) محمدبن علی بن اسماعیل خجادی مکنی به ابوعلی . از روات ثقه بوده از احمدبن علی استاد واسماعیل بن محمد مستملی و منصوربن نصر و جز آنها حدیث شنید و از او ابوعبدالعزیزبن محمدبن محمد بخشی حافظ حدیث نقل کرد و گفت دوست ما ابوعلی از ثقات بوده واز شیوخ ما ببخارا حد
