یدعهلغتنامه دهخدایدعه . [ ی َ دَ ع َ ] (اِخ ) یدعة. نام بیابانی است بین مکه و مدینه . (از معجم البلدان ). دشتی است میان حرمین شریفین . (یادداشت مؤلف ).
دحیةلغتنامه دهخدادحیة. [ دَ ی َ ] (اِخ ) نام پسر معاویه بن بکربن هوازن است . (منتهی الارب ). رجوع به دحوة شود.
دژپیههلغتنامه دهخدادژپیهه . [ دُ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) دژپه که غده است . (از برهان ). و رجوع به دژپه و دژپیه شود.
دعةلغتنامه دهخدادعة. [ دَ ع َ ] (ع اِمص ) اسم است از وَداعة، وتاء آن عوض واو است . (از اقرب الموارد). || راحت . تن آسانی . || فراخی زندگانی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سکینه و آرامش . (از اقرب الموارد). دعت . و رجوع به دعت شود.