اخوانلغتنامه دهخدااخوان . [ اِخ ْ ] (ع اِ) ج ِ اَخ . برادران . دوستان . برادرخواندگان : بدان ای پدر کان جوانان من که هستند همزاد و اخوان من ز خانه مرا چون بدشت آختندبرهنه بچاهم درانداختند. شمسی (یوسف و زلیخا).اخوان بفتح بدین
اخوانلغتنامه دهخدااخوان . [ اِخ ْ] (معرب ، اِ) خُوان . خِوان . معرب خوان فارسی . (منتهی الارب ). هرچه بر وی طعام خورند. در حدیث است « : حتی ان ّ اهل الاخوان لیجتمعون » و رُوی الخوان .