پیلبندلغتنامه دهخداپیلبند. [ ب َ ] (نف مرکب ) که پیل بندد. که پیل به قوت بازو به بند کشد : برغم سیاهان شه پیلبندمزور همی خورد از آن گوسفند. نظامی . || (اِ مرکب ) بند پای فیل . زنجیری که بپای فیل بندند. || جایی که فیل را بدانجا نگاهدا
گیلوبندلغتنامه دهخداگیلوبند. [ ب َ ](اِخ ) دهی است از دهستان گور بخش ساردوئیه ٔ شهرستان جیرفت . واقع در 48هزارگزی خاور ساردوئیه و 6هزارگزی شمال راه مالرو دارزین به ساردوئیه . محلی کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن <span clas
لابینتلغتنامه دهخدالابینت . [ ن ِ ] (اِخ ) نبونید، شاه بابل . رجوع به کلمه ٔ نبونید و ایران باستان ج 1 ص 198 و 392 شود.