حالبلغتنامه دهخداحالب . [ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حلب . دوشنده ٔ شیر. دوشنده . دوختار : تو هنوز از خارج آن را طالبی مجلبی از دیگران چون حالبی . مولوی . || (اِ) کِش . کشال . || رگ بن ران که از راه آن بول از گرده بسوی مثانه آید
حیهللغتنامه دهخداحیهل . [ ح َ هََ / ح َی ْ ی َ هََ / ح َی ْ ی ِ هََ ] (ع اِ) درختی است کوتاه از درختان باریک شورمزه و برگ ندارد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). یکی آن حیهلة است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
حیهللغتنامه دهخداحیهل . [ ح َی ْ ی َ هََ ل ْ / ح َی ْ ی ِ هََ ل ْ ] (ع اِ فعل ) کلمه ٔ استعجال و تحضیض است ، یعنی بشتابید و بشتاب . واحد و جمع و مذکر و مؤنث در آن یکسان است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).