حلافلغتنامه دهخداحلاف . [ ح َل ْ لا ] (ع ص ) بسیار سوگندخوار. (از غیاث ازلطائف ) (از آنندراج ). سوگندخواره . (مهذب الاسماء).
احلافلغتنامه دهخدااحلاف . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حِلف و حلیف . هم عهدان . || (اِخ ) احلاف در شعر زهیر، قبیله ٔاسد و غطفان باشد، لانّهم تحالفوا علی التناصر. (منتهی الارب ). || قومی از ثقیف چه ثقیف شامل دوفرقه است : بنومالک و احلاف . (منتهی الارب ). فائتمرت ثقیف فیمن یُرسِلونه الی النبی صلَّی اﷲ
آلافرانکلغتنامه دهخداآلافرانک . [ ف ِ ] (از فرانسوی ، ص مرکب ) آلافرنگ . چون مردم فرانسه از جامه و عادات .
الافلغتنامه دهخداالاف . [ اِ ] (ع مص ) الف (دوستی دادن ) کسی را به مکانی یا به کسی . (منتهی الارب ). موءالفت .
آلافرانکلغتنامه دهخداآلافرانک . [ ف ِ ] (از فرانسوی ، ص مرکب ) آلافرنگ . چون مردم فرانسه از جامه و عادات .
ستةآلافلغتنامه دهخداستةآلاف . [ س ِت ْ ت َ ت ُ ] (ع عدد مرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) ششهزار. (مهذب الاسماء).
