استشهاد

'estešhād

معنی

۱. شاهد آوردن از قول کسی در گفته یا نوشتۀ خود.
۲. (اسم) (حقوق) نوشته‌ای در مورد رد یا قبول یک موضوع با امضای شاهدان.

مترادف

تاییدیه، شهادتنامه، صورتمجلس، گواهی

برابر پارسی

گواه

جست‌وجوی دقیق

استشهاد

فرهنگ فارسی عمید

۱. شاهد آوردن از قول کسی در گفته یا نوشتۀ خود.۲. (اسم) (حقوق) نوشته‌ای در مورد رد یا قبول یک موضوع با امضای شاهدان.

استشهاد

استشهاد. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) گواهی خواستن . (غیاث ) (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). حاضر آمدن خواستن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بگواهی خواندن . گواهی طلبیدن . بشهادت طلبیدن . (تاریخ بیهقی ). || گواه کردن . (تاج المصادربیهقی ). گواه گذرانیدن . مؤلف صبح الاع

استشهاد

دیکشنری فارسی به عربی

شهادة

استشهاد

فرهنگ فارسی معین

(اِ تِ) [ ع . ] (مص م .) 1 - شهادت طلبیدن ، شاهد خواستن . 2 - شاهد آوردن . 3 - گفته های کسی را به عنوان شاهدذکر کردن . 4 - شاهد خواستن برای اثبات دعوی .

جست‌وجوی هم‌آوا

استسعاد

لغت‌نامه دهخدا

استسعاد. [ اِ ت ِ ](ع مص ) سعادت خواستن . نیکبختی جستن . (غیاث ) (زوزنی ): و التزموا ما اوجبه اﷲ من الطاعة علیهم و اعطوا للصفق ایمانهم بالبیعة اصفاق رضی و انقیاد و تبرک و استسعاد. (از نامه ٔ قائم بامراﷲ بسلطان مسعود، از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 301</spa

استسعاط

لغت‌نامه دهخدا

استسعاط. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) سعوط کردن . دارو وا بینی خویش کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || بوئیدن بول ناقه را و داخل شدن بوی آن در بینی . (منتهی الارب ).