افترالغتنامه دهخداافترا. [ اِ ت ِ ] (اِ) مأخوذ از تازی ؛ نسبت دروغ و کذب بکسی . تهمت و اسناد خیانت . هر چیز ناحق و برخلاف واقع. (ناظم الاطباء). همان افتراء عربی است که در کتابت و تلفظ فارسی همزه ٔ آن ساقط شده است . بهتان . (غیاث اللغات ). تهمت . بهتان .
افتراءلغتنامه دهخداافتراء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دروغ گفتن بر کسی و بهتان . (آنندراج ). دروغ بربافتن . (منتهی الارب ) (المصادر زوزنی ). دروغ فرابافتن . (تاج المصادر بیهقی ). دروغ بربافتن . (ناظم الاطباء). دروغ بستن بر کسی . (از اقرب الموارد). دروغ بربافتن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). و به
افترا زدنلغتنامه دهخداافترا زدن . [ اِ ت ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) تهمت زدن . دروغ بستن بکسی . بدروغ چیزی بکسی بستن . و رجوع به افتراء شود.
افتراءلغتنامه دهخداافتراء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دروغ گفتن بر کسی و بهتان . (آنندراج ). دروغ بربافتن . (منتهی الارب ) (المصادر زوزنی ). دروغ فرابافتن . (تاج المصادر بیهقی ). دروغ بربافتن . (ناظم الاطباء). دروغ بستن بر کسی . (از اقرب الموارد). دروغ بربافتن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). و به
افترارلغتنامه دهخداافترار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نرم خندیدن و لب شیرین کردن از خنده . (آنندراج ). نرم نرمک خندیدن و لب شیرین کردن از خنده . (ناظم الاطباء). دندان برهنه کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). تبسم کردن و خوش خندیدن . یقال : «افترّ عن ثغر کالبرد». (از اقرب الموارد). || ظاهر شد
افترازلغتنامه دهخداافتراز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بس و قطع کردن حکم جز اهل خود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بس و قطع کردن حکم جز برای اهل خود. (ناظم الاطباء). قطع کردن حکم جز خاندان خود را. (از اقرب الموارد). یقال : «افترز امره دون اهل بیته ؛ ای قطعه ». (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد
افتراسلغتنامه دهخداافتراس . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) شکار افکندن و شکستن و کوفتن استخوان گردن شکار را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). صید کردن شیر شکار خود را و شکستن گردن آن را. (از اقرب الموارد). و گویند این فعل گفته نمی شود مگر در شیر. (ناظم الاطباء). «و قیل لایقال الافتراس الا فی الاسد
افترا زدنلغتنامه دهخداافترا زدن . [ اِ ت ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) تهمت زدن . دروغ بستن بکسی . بدروغ چیزی بکسی بستن . و رجوع به افتراء شود.
افتراءلغتنامه دهخداافتراء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) دروغ گفتن بر کسی و بهتان . (آنندراج ). دروغ بربافتن . (منتهی الارب ) (المصادر زوزنی ). دروغ فرابافتن . (تاج المصادر بیهقی ). دروغ بربافتن . (ناظم الاطباء). دروغ بستن بر کسی . (از اقرب الموارد). دروغ بربافتن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). و به
افترارلغتنامه دهخداافترار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نرم خندیدن و لب شیرین کردن از خنده . (آنندراج ). نرم نرمک خندیدن و لب شیرین کردن از خنده . (ناظم الاطباء). دندان برهنه کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). تبسم کردن و خوش خندیدن . یقال : «افترّ عن ثغر کالبرد». (از اقرب الموارد). || ظاهر شد
افترازلغتنامه دهخداافتراز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بس و قطع کردن حکم جز اهل خود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بس و قطع کردن حکم جز برای اهل خود. (ناظم الاطباء). قطع کردن حکم جز خاندان خود را. (از اقرب الموارد). یقال : «افترز امره دون اهل بیته ؛ ای قطعه ». (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد