ترجمه مقاله

بلندگو

bolandgu

۱. (برق) دستگاهی که انرژی برقی را به انرژی صوتی تبدیل می‌کند.
۲. (صفت) [مجاز] تبلیغ‌کننده.

بلندگو

لغت‌نامه دهخدا

بلندگو. [ ب ُ ل َ ] (نف مرکب ) بلندگوی . بلندگوینده . آنکه یا آنچه به صدای بلند سخن گوید. || (اِ مرکب ) اسبابی که تغییرات جریان برق را در یک دستگاه مخابراتی تبدیل می کند به صوتی که برای شنیدن آن نیازی به اینکه اسباب را به گوش نزدیک کنیم نیست (برخلاف گوشی تلفن ). هر رادیوی گیر

ترجمه مقاله