ترجمه مقاله

خطاب

xe(a)tāb

۱. مخاطب قرار دادن کسی؛ با کسی رویاروی سخن گفتن.
۲. (اسم) [قدیمی] عنوان؛ لقب.
۳. (اسم) [قدیمی] حُکم.

۱. عتاب، بازخواست، سرزنش
۲. عنوان، مخاطبه، گفتگو
۳. حکم، دستور، فرمان، امر

سخن

خطابه

لغت‌نامه دهخدا

خطابه . [ خ ِ ب َ ] (ع اِمص ) سخن رانی . کلامی بصورتی رسمی که در سر جمع بطول گویند. (یادداشت بخط مؤلف ). || فریب بوسیله ٔ زبان . (از کشاف اصطلاحات الفنون ). گفتار از چیزهای مقنعه و معنی اقناع آنست که شنونده ، تعقل کند گفته را و آنرا تصدیق کند و هرچند آن تصدیق به برهان نباشد.

فصل الخطاب

لغت‌نامه دهخدا

فصل الخطاب . [ ف َ لُل ْ خ ِ ] (ع اِ مرکب ) پیدا کردن . سخن . || جدا کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل بن علی ). || کلامی بلیغ که جدا کند حق را از باطل . (یادداشت مؤلف ). الفصل بین الحق و الباطل . (اقرب الموارد). هر کلامی که فصیح و روشن باشد و فرق کننده بود میان حق و

ترجمه مقاله