لغتنامه دهخدا
شرابی . [ ش َ ] (ص نسبی ) منسوب به شراب . (یادداشت مؤلف ). || آنکه دائم شراب خورد. شراب خواره . معتاد بشراب . آلوده ٔ به شراب . (یادداشت مؤلف ).- شرابی تلنگی ؛ از اتباع ، شرابخوار دائم . (یادداشت مؤلف ). || شراب ساز. شراب فروش . (از یادداشت