دلهلغتنامه دهخدادله . [ دَل ْ ل َ / ل ِ ] (ص ، اِ) مکر و حیله . || زن دلاله و محتاله . || عیارو ناراست و منافق . || گردباد. (برهان ).
دلهلغتنامه دهخدادله . [ دَ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش سلدوز شهرستان ارومیه . واقع در 4/5 هزارگزی شمال خاوری نقده و 1/5 هزارگزی شرق راه شوسه ٔ نقده به ارومیه با 101 تن سکنه . آب
دلهلغتنامه دهخدادله . [ دَل ْ ل َ / ل ِ ] (اِ) ظرف جوشانیدن قهوه . (یادداشت مرحوم دهخدا). قهوه جوش . || ظرف روغن .
دلهلغتنامه دهخدادله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (ص ) در تداول ، آنکه هر خوردنی بیند خوردن خواهد. آنکه هرچه از خوردنی بیند خواهد، و بیشتر کودکان را گویند. آنکه هرچه از خوردنی بیند ازآن خوردن خواهد. آنکه هر چیز از خوردنیها بیند خواهد، و بیشتر در اطفال آرند. (یادداشت مر
دلهلغتنامه دهخدادله . [ دَ ل َ /ل ِ ] (اِ) جانوری است که آنرا قاقم گویند و گربه ٔ صحرایی را هم گفته اند و معرب آن دلق است . (از برهان ). ابن مِقرض ، و آن جانورکیست قاتل و کشنده ٔ کبوتر و نوعی موش بحساب می آید که در فارسی آنرا دله خوانند. (از تاج العروس ذیل م
دژلهلغتنامه دهخدادژله . [ دِ ل َ ] (اِخ ) دجله ، که نام رودی است .(از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). رجوع به دجله شود.
دگلهلغتنامه دهخدادگله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ) قبای سپاهیان . (غیاث ). || دجله . قواره . ثوب . به اندازه ٔ یک جامه : یک دگله قلمکار. (یادداشت مرحوم دهخدا). || در لهجه ٔ اصفهان به معنی قلمکار است . (فرهنگ لغات عامیانه ). و رجوع به قلمکار شود. || ببر. (یادداشت م
دلحلغتنامه دهخدادلح . [ دُل ْ ل َ ] (ع اِ) ج ِ دالح . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). دوالح . رجوع به دالح شود.
دلهاملغتنامه دهخدادلهام . [ دِ ] (ع اِ) شیر. (منتهی الارب ). اسد. (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || (ص ) مرد رسای دوربین . (منتهی الارب ). شخص رسا در امور. (از اقرب الموارد).
دلهثلغتنامه دهخدادلهث . [ دَ هََ ] (ع اِ) شیر. (منتهی الارب ). اسد. (اقرب الموارد). || (ص ) مرد جری و پیش درآینده در کارزار. (منتهی الارب ). شخص باجرأت و شجاع در جنگ . (از اقرب الموارد).
دلهثةلغتنامه دهخدادلهثة. [ دَ هََ ث َ ] (ع اِ مص ) شتابی و پیشروی . (منتهی الارب ). شتافتن و پیش رفتن . (از اقرب الموارد).
دلهاثلغتنامه دهخدادلهاث . [ دِ ] (ع اِ) شیر درنده که آنرا اسد گویند. (از منتهی الارب ) (غیاث ) (از آنندراج ). شیر بیشه . (ناظم الاطباء). اسد. (اقرب الموارد). || (ص ) مرد جری و پیش درآینده در کارزار. (منتهی الارب ). شخص باجرأت و شجاع در کارزار. (از اقرب الموارد).
دلگیلغتنامه دهخدادلگی . [ دَ ل َ / ل ِ ] (حامص ) چگونگی و صفت و حالت دله . دله بودن . رجوع به دله شود.
دله کردنلغتنامه دهخدادله کردن . [ دَ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کسی را به دلگی عادت دادن . (از فرهنگ لغات عامیانه ).
دلهاملغتنامه دهخدادلهام . [ دِ ] (ع اِ) شیر. (منتهی الارب ). اسد. (ذیل اقرب الموارد از قاموس ). || (ص ) مرد رسای دوربین . (منتهی الارب ). شخص رسا در امور. (از اقرب الموارد).
دله مرزلغتنامه دهخدادله مرز. [ دَ ل َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اورامان ، بخش زراب ، شهرستان سنندج . واقع در 26هزارگزی ، جنوب خاوری زراب کنار رودخانه ٔ زراب ، با 231 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ سیردان و چشمه است . راه آن م
دلهثلغتنامه دهخدادلهث . [ دَ هََ ] (ع اِ) شیر. (منتهی الارب ). اسد. (اقرب الموارد). || (ص ) مرد جری و پیش درآینده در کارزار. (منتهی الارب ). شخص باجرأت و شجاع در جنگ . (از اقرب الموارد).
دلهثةلغتنامه دهخدادلهثة. [ دَ هََ ث َ ] (ع اِ مص ) شتابی و پیشروی . (منتهی الارب ). شتافتن و پیش رفتن . (از اقرب الموارد).
دوددلهلغتنامه دهخدادوددله . [ دَ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) دودداله . دوداله . (ناظم الاطباء). رجوع به دوداله شود.
دودلهلغتنامه دهخدادودله . [ دُ / دِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) دودانه . (جهانگیری ) (از برهان ). دودداله . دوداله . بازی الک دولک و پله چوب . (از ناظم الاطباء). قله . مقلاة. الک دولک . الک جنبش . کال چنبه . جفته . پله چوب .قلا و م
دودلهلغتنامه دهخدادودله . [ دُ دِ ل َ / ل ِ ] (ص نسبی ) متردد و مشکوک و بی ثبات و کسی که در کارها همیشه شک می آورد و هرگز از روی یقین کاری نمی کند. (ناظم الاطباء). کنایه است از متردد. به عکس یکدله . (انجمن آرا). دودل . مردد. مذبذب . مریب . مرتاب . شاک . مضطرب
خاکستردلهلغتنامه دهخداخاکستردله . [ ک ِ ت َ دِ ل َ ] (اِخ ) نام محلی بوده است جزو رادکان که امروز خراب و بی سکنه است . رابینو درسفرنامه ٔ خود این محل را با بیست و نه دهکده ٔ دیگر از دهکده های متعلق به رادکان اسم می برد که فعلا ویرانه میباشند. رادکان نیز از نواحی شاهکوه است . (سفرنامه ٔ مازندران و
خدلهلغتنامه دهخداخدله . [ خ َ / خ ُ / خ ِ ل َ ] (ع اِ) دانه ٔ باریک انگور. || ساق درخت صاب . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).