دوکةلغتنامه دهخدادوکة. [ دَ ک َ ] (ع اِمص ) بدی . || خصومت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || (اِ) خرمابن هندی . ج ، دوک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
دوقهلغتنامه دهخدادوقه . [ دَ ق َ ] (اِخ ) کین زاده مولی عثمان بن محمد رومی . متوفا به سال 1013 هَ . ق . او راست : ازهار الجمائل فی وصف الاوائل . (یادداشت مؤلف ).
دوقةلغتنامه دهخدادوقة. [ دَ ق َ ] (ع اِمص ) دوقانیة. تباهی . || حماقت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
دوقةلغتنامه دهخدادوقة. [ دَ ق َ ] (ع مص ) به معنی دواقة است . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع به دواقة شود.
دوکچهلغتنامه دهخدادوکچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) دوک کوچک . (ناظم الاطباء). به معنی دوک است .(آنندراج ). مصغر دوک ، ماسوره ای که در کلوک گذارند وکرباس بافند. (از شعوری ج 1 ورق 454). || پود. پ
خوش ذائقهلغتنامه دهخداخوش ذائقه . [ خوَش ْ / خُش ْ ءِ ق َ / ق ِ ] (ص مرکب ) خوشمزه . لذیذ. گوارا. (ناظم الاطباء). || آنکه هر غذائی را نخورد. آنکه بهترین اغذیه را خورد. || کنایه از بلندطبع. کنایه از سخت گیر در انتخاب .
خوش ذائقهلغتنامه دهخداخوش ذائقه . [ خوَش ْ / خُش ْ ءِ ق َ / ق ِ ] (ص مرکب ) خوشمزه . لذیذ. گوارا. (ناظم الاطباء). || آنکه هر غذائی را نخورد. آنکه بهترین اغذیه را خورد. || کنایه از بلندطبع. کنایه از سخت گیر در انتخاب .