زفرةلغتنامه دهخدازفرة. [ زَ رَ ] (ع اِ) دخول نفس . ج ، زفرات . و گاه در شعر زفرات به سکون فاء گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به زفرات شود.
زفرةلغتنامه دهخدازفرة. [ زَ رَ ] (ع اِ) میانه ٔ چیز و میان اسب .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). میانه ٔ هر چیز. (از اقرب الموارد).
زفرةلغتنامه دهخدازفرة. [ زَ رَ / زُ رَ ] (ع مص ) دم برآوردن . || بانگ کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِ) دم سرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || متنفس . صاحب دم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زفرهلغتنامه دهخدازفره . [ زِ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان اشترجان بخش فلاورجان است که در شهرستان اصفهان واقع است و 1288 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
زفرهلغتنامه دهخدازفره . [ زِ رِ ] (اِخ ) دهی از بخش کوهپایه ٔ شهرستان اصفهان است که 2835 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
جفرةلغتنامه دهخداجفرة. [ ج ُ رَ ] (ع اِ) درون سینه . (منتهی الارب ). || جای فراخ گرد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || میان اسب . (منتهی الارب ). وسط ومیان هر چیز. (اقرب الموارد). ج ، جُفَر و جِف-ار.
جفرهلغتنامه دهخداجفره . [ج َ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان بوشهر در 5500گزی جنوب بوشهر و سه هزارگزی راه شوسه ٔ بوشهر به شیراز در ساحل دریا. جلگه و گرمسیر است و 60 تن سکنه دارد. آب آن از چاه و محصول آن
جفرةلغتنامه دهخداجفرة. [ ج َ رَ ] (ع اِ) مؤنث جفر. بزغاله ٔ ماده . (از اقرب الموارد). بزغاله ٔ ماده ٔ چهارماهه یا آن که گیاه خورد و نشخوار زند. (ناظم الاطباء). || دختر گوالیده که خوردن گیرد. (ناظم الاطباء). رجوع به جفر شود.
ام زفرةلغتنامه دهخداام زفرة. [ اُم ْ م ِ زَ رَ ] (ع اِ مرکب ) جهان . (از المرصع). || جانوری است که با شیر (اسد) دشمنی میورزد. (از المرصع). و رجوع به زفرة شود.
زفراتلغتنامه دهخدازفرات . [ زَ ف َ / زَ ] (ع اِ) ج ِ زفرة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به زفرة شود.
زفرهلغتنامه دهخدازفره . [ زِ رِ ] (اِخ ) دهی از بخش کوهپایه ٔ شهرستان اصفهان است که 2835 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
ژفرهلغتنامه دهخداژفره . [ ژُ رَ / رِ ] (اِ) پیرامن دهان . (برهان ). صاحب آنندراج گوید: پیرامن دهان ، در برهان آورده وظن آن است که زفر یعنی دهان را زفره خوانده باشد.
زفرهلغتنامه دهخدازفره . [ زِ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان اشترجان بخش فلاورجان است که در شهرستان اصفهان واقع است و 1288 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
حزفرةلغتنامه دهخداحزفرة. [ ح َ ف َ رَ ] (ع مص ) پر کردن چیزی را. (منتهی الارب ). || حزفره ٔ متاع ؛ محکم بستن آن را. (منتهی الارب ). || مستعد و آماده شدن . (منتهی الارب ).
ام زفرةلغتنامه دهخداام زفرة. [ اُم ْ م ِ زَ رَ ] (ع اِ مرکب ) جهان . (از المرصع). || جانوری است که با شیر (اسد) دشمنی میورزد. (از المرصع). و رجوع به زفرة شود.