شتاتلغتنامه دهخداشتات . [ ش َ ] (ع مص ) فرقت . (از ذیل اقرب الموارد). || پراکنده شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (از المصادر زوزنی ). متفرق بودن . (فرهنگ نظام ). || پراکنده کردن . (منتهی الارب ). || (ص ) متفرق و پریشان . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ): جاء القوم شتات َ شتات َ؛ آمدند قوم متفرق و
شتیاتلغتنامه دهخداشتیات . [ ] (اِخ ) بطنی است از صعران و سامةالهلال ، از بریة از قبیله ٔ مطیر که منازل ایشان ، از مرز کویت تا خلیج فارس و از ناحیه ٔ مغرب تا نزدیک قصیم و دیار عجمان و از طرف جنوب تا دیار بنی خالد امتداد دارد. (از معجم قبایل العرب ج 2 ص <span cl
شتیاتلغتنامه دهخداشتیات . [ ] (اِخ ) نام بطنی است از حمایده یکی از عشایر طفیله در منطقه ٔ کرک و منازل ایشان در دویخلة باشد. (از معجم قبایل العرب ج 2 ص 581).
شطائطلغتنامه دهخداشطائط. [ ش َ ءِ ] (ع ص ، اِ) شَطوط. || ج ِ شَطَوطی ̍. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شطوطی شود.
شطاطلغتنامه دهخداشطاط. [ ش َ / ش ِ ] (ع اِمص ) درازی . || دوری . || راستی قامت مردم و نیزه و اعتدال آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) پاره آجر. (ناظم الاطباء). ریزه ٔ خشت پخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
شطاطلغتنامه دهخداشطاط. [ ش َ / ش ِ ] (ع مص ) دور شدن . (ناظم الاطباء) (المصادر زوزنی ). || راست قامت شدن . || دارای اندام معتدل بودن . (ناظم الاطباء).
پاچیدگیلغتنامه دهخداپاچیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص )در تداول عامیانه ، پراکندگی . شمل . شتات . پاشیدگی .
شتلغتنامه دهخداشت . [ ش َت ت ] (ع ص ) پراکنده . و یقال : امر شت ؛ ای متفرق . ج ، أشتات ، شتوت . (از منتهی الارب ). ج ، شتات ، شتیت . (اقرب الموارد). || (مص ) پراکنده شدن . (از زوزنی ) (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || پراکنده کردن . (از منتهی الارب ). رجوع به شتات و شتوت شو
شتیتلغتنامه دهخداشتیت . [ ش َ ] (ع مص ) پراکنده شدن و پراکنده گردیدن . شَت ّ. شَتات . شَتَت . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از محیط المحیط).
پراکندگیلغتنامه دهخداپراکندگی . [ پ َک َ دَ / دِ ] (حامص ) پراگندگی . پریشانی . تفرّق . تفرقه . تشتت . شمل . تَذعذع . تبدد. شتات . شَت ّ. (منتهی الارب ). شَعَث . (دهار) (منتهی الارب ). افتراق . نَشر. انتشار. تَقعقع. (منتهی الارب ). استشتات :</spa
اشتاتلغتنامه دهخدااشتات . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شَت ّ. پراکندگان . (مهذب الاسماء). پراکنده ها. پراکندگیها: جاؤا اشتاتاً؛ ای متفرقین . (اقرب الموارد) : مؤلف این اشتات و مصنف این کلمات ... چنین گوید. (قاضی بدر محمد دهار در دیباچه ٔ دستورالاخوان ). به جمع اشتات غزلیات نپ
انشتاتلغتنامه دهخداانشتات . [ اِ ش ِ ] (ع مص ) پراکنده شدن کار. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).