شخال

šaxāl

معنی

خراش.

جست‌وجوی دقیق

شخال

لغت‌نامه دهخدا

شخال . [ ش َ ] (اِمص ، اِ) شخا باشد که خراش و خلیدن است . (برهان ). خراش و ریش . (فرهنگ سروری ) (از رشیدی ). || فروریختن چیزی است به جایی . (برهان ).

شخال

لغت‌نامه دهخدا

شخال . [ ش ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان گورک سردشت بخش سردشت شهرستان مهاباد. دارای 129 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، توتون و حبوبات است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

شخال

جست‌وجوی هم‌آوا

سخال

لغت‌نامه دهخدا

سخال . [ س ِ ] (اِخ ) جایگاهی است در یمامة. (معجم البلدان ). موضعی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

سخال

سخال . [ س ِ ] (ع اِ) ج ِ سَخْلَة. (منتهی الارب ). رجوع به سخلة شود. || (اِمص ) عداوت و دشمنی و خصومت . (ناظم الاطباء) (استینگاس ). || مخالفت و عناد و خودسری و تمرد و گردنکشی . || ظلم و اجحاف و ستم و زبردستی و تعدی . || خودبینی و لجاجت و خودرایی . (ناظم الاطباء) (استینگاس ).<

سخال

لغت‌نامه دهخدا

سخال . [ س ُخ ْ خا ](ع ص ، اِ) فرومایگان . واحد آن سُخَّل است . (منتهی الارب ). مردان ضعیف رذل و فرومایه . (ناظم الاطباء). مردان رذل و ناتوان . واحد آن سخل است . (اقرب الموارد).