غنه

qonne

معنی

۱. (زبان‌شناسی) آوازی که از بیخ لهات و بینی برآید.
۲. (موسیقی) [قدیمی] تحریری از موسیقی که در هنگام غنا از خیشوم ادا شود.

جست‌وجوی دقیق

غنه

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زبان‌شناسی) آوازی که از بیخ لهات و بینی برآید.۲. (موسیقی) [قدیمی] تحریری از موسیقی که در هنگام غنا از خیشوم ادا شود.

غنه

فرهنگ فارسی معین

(غُ نِّ یا نَُ) [ ع . غنة ] (اِ.) 1 - آوازی که از بینی بیرون آید. 2 - تحریری است از موسیقی که در هنگام غنا و سراییدن به خیشوم بینی ادا کنند. ؛ارباب ~ آوازخوانان .

جست‌وجوی هم‌آوا

غنچه غنچه شدن

لغت‌نامه دهخدا

غنچه غنچه شدن . [ غ ُ چ َ / چ ِ غ ُ چ َ / چ ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) مانند غنچه شدن . غنچه وار گشتن : بر لب دجله ز بس بوس لب نوش لبان غنچه غنچه شده چون پشت فلک روی زمین .<p cl

چغنه

چغنه . [ چ ُ ن َ / ن ِ ] (اِ) گنجشک را گویند و به عربی عصفور خوانند. (برهان ). گنجشگ باشد. (جهانگیری ). گنجشک و عصفور. (ناظم الاطباء). چُغُک و چُغو و چُغوک : شوم چون بوم و گرسنه چون زاغ خُرد چون چغنه سست چون کو

چغنه

لغت‌نامه دهخدا

چغنه . [ چ َ ن َ / ن ِ / چ َ غ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) نام سازی است که نوازند. (برهان ). نام سازی است . (جهانگیری ). || مخفف چغانه است و آن چوبی باشد میان شکافته که چند جلاجل بر آ

غنة

لغت‌نامه دهخدا

غنة. [ غ ُن ْ ن َ ] (ع اِ) آواز در بینی . (منتهی الارب ). آواز بینی . (دهار). گرفتگی در آواز. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). آوازی که از خیشوم بیرون آید. (از قطر المحیط) . منگیدن . (منتهی الارب ذیل خُنّة).- ادغام بلاغنه و معالغنه ؛ هرگاه تنوین یا نون ساکن

غنیة

لغت‌نامه دهخدا

غنیة. [ غ َ نی ی َ ] (اِخ ) اُم ّاُلحُمارِس . نام یکی از زنان فصیحه ٔ عرب . رجوع به فهرست ابن الندیم چ مصر 1348 هَ . ق . ص 70 شود.

جست‌وجوی مشابه

غنه ای (زبان شناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

nasal

جست‌وجوی متن

خنة

لغت‌نامه دهخدا

خنة. [ خ ُن ْ ن َ ] (ع اِ)غلاف سرنیزه . || (مص ) غنه یا مانند آن یا فوق از غنه است یا زشت تر از غنه است و غنه منگیدن باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).

دماغ

فرهنگ مترادف و متضاد

بینی، خیشوم، غنه، مشام

خیشوم

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بینی، دماغ، غنه ۲. دماغه

بینی

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پوز، خیشوم، دماغ، غنه ۲. مشام

خیجک

لغت‌نامه دهخدا

خیجک . [ خ َ ج َ ] (اِ) درمنه . || سیاه دانه . خارخسک . || غنه ای است که بهندی مکتهی گویند. (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

غنه ای (زبان شناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

nasal

جست‌وجوی هم‌قافیه

چغنه

لغت‌نامه دهخدا

چغنه

لغت‌نامه دهخدا

سیچغنه

لغت‌نامه دهخدا

سیچغنه . [ چ ُ غ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) پرنده ای است شکاری از جنس زردچشم . (برهان ). مرغ صیاد که مرغان را صید کند و در فرهنگ در اول مکسور و یای معروف به معنی باشه که پرنده ای است معروف از جنس زردچشم . (آنندراج ) : ای ن

سرغنه

لغت‌نامه دهخدا

سرغنه . [ س َ غ َ ن َ / ن ِ ] (ص ) عظیم . بزرگ . || بی همتا. (برهان ) (آنندراج ).

ستیفغنه

لغت‌نامه دهخدا

ستیفغنه . [ س ُ ف َ ن َ ](اِخ ) قریه ای است از قراء بخارا. (معجم البلدان ).

درپیوند

بیشتر بدانید

غنه

qonne

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا