فارفتنلغتنامه دهخدافارفتن . [ رُ ت َ ] (مص مرکب ) رُفتن . جاروب کردن . وارُفتن . بازرُفتن : الاقتحاء؛ فارفتن جای . (مصادر زوزنی ). رجوع به رُفتن شود.
تجرفلغتنامه دهخداتجرف . [ ت َ ج َرْ رُ ] (ع مص ) به بیل فارفتن گل . (زوزنی ). به بیل برکندن گل را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || کاویدن توجبه زمین را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
تمشیةلغتنامه دهخداتمشیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) فارفتن آوردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). راندن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بردن . (ناظم الاطباء). || رفتن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). لازم و متعدی است . (منتهی الارب ).
اقتماملغتنامه دهخدااقتمام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) سیاه فام شدن . سیاه رنگ شدن و قتمه گون گردیدن . || خاکسترگون شدن . (منتهی الارب ). || بلب خوردن گوسپند گیاه را. || خوردن هرچه بر خوان باشد. || مروسیدن بیمار را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مزاولت چیزی کردن . (منتهی الارب ) (المصادر
تخبطلغتنامه دهخداتخبط. [ ت َ خ َب ْ ب ُ ] (ع مص ) زدن شتر دست را بر زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به شدت زدن کسی یا چیزی را. یقال : تخبط البعیر بیده الارض َ؛ اذا ضربها. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || تباه و ناقص عقل کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). تباه کردن . ناقص کردن . دیوانه
