فوجلغتنامه دهخدافوج . [ ف َ ] (ع اِ) گروه . ج ، فؤوج ، افواج .جج ، افاوج ، افاویج . (منتهی الارب ). جماعت مردم یا جماعتی که بشتاب گذرد : و رأیت الناس یدخلون فی دین اﷲ افواجا (قرآن 2/110)؛ یعنی گروهی پس از گروه دیگر. (از اقرب الموارد
فوج فوجلغتنامه دهخدافوج فوج . [ ف َ ف َ / فُو فُو ] (ق مرکب ) رجوع به همین ترکیب ذیل کلمه ٔ فوج شود.
پیفوزلغتنامه دهخداپیفوز. [ پ َ / پ ِ] (اِ مرکب ) پوزه . پوز. بتفوز. رجوع به پتفوز شود. غمامة؛ پیفوز بند. (صراح ). رجوع به پتفوز بند شود.
فوزلغتنامه دهخدافوز. (اِ) اطراف و پیرامون دهان را گویند از جانب بیرون ، خواه از انسان و خواه حیوان دیگر باشد. گرداگرد دهن . پوز. (فرهنگ فارسی معین ). فوزه . پتفوز. || هجوم و غلبه را نیز گویند. (برهان ) : به مرو شاهجان باشی تو آنگه که اینجا لشکر سرماکند فوز.<br
فوج فوجلغتنامه دهخدافوج فوج . [ ف َ ف َ / فُو فُو ] (ق مرکب ) رجوع به همین ترکیب ذیل کلمه ٔ فوج شود.
فوجدارلغتنامه دهخدافوجدار. [ ف َ / فُو ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) فوج دارنده . فرمانده و رئیس فوج . (فرهنگ فارسی معین ) : که بیرون کند صدر را زین دیارکه از لشکر جهل شدفوجدار. ملا طغرا.|| حاکم بیرون شهر.
فوجردلغتنامه دهخدافوجرد. [ ج ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش دستجرد شهرستان قم که دارای 893 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش گندم ، بنشن ، انگور، گردو و زردآلو است . مزارع دره خیار و آب دراز جزو این ده است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" di
فوج آبادلغتنامه دهخدافوج آباد. [ فُو ] (اِخ ) دهی است از بخش خواف شهرستان تربت حیدریه که دارای 572 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غله ، پنبه ، زیره و کاردستی مردم کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
فوج فوجلغتنامه دهخدافوج فوج . [ ف َ ف َ / فُو فُو ] (ق مرکب ) رجوع به همین ترکیب ذیل کلمه ٔ فوج شود.
فوجدارلغتنامه دهخدافوجدار. [ ف َ / فُو ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) فوج دارنده . فرمانده و رئیس فوج . (فرهنگ فارسی معین ) : که بیرون کند صدر را زین دیارکه از لشکر جهل شدفوجدار. ملا طغرا.|| حاکم بیرون شهر.
فوجردلغتنامه دهخدافوجرد. [ ج ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش دستجرد شهرستان قم که دارای 893 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش گندم ، بنشن ، انگور، گردو و زردآلو است . مزارع دره خیار و آب دراز جزو این ده است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" di
فوجردلغتنامه دهخدافوجرد. [ ج ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان گرگان که دارای 140 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش برنج ، غله و لبنیات است . کاردستی زنان ابریشم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
دخان الفوجلغتنامه دهخدادخان الفوج . [ دُ نُل ْ ] (ع ،اِ مرکب ) گیاهیست از انواع کومپوزه سنسیونیده شامل انواع و بیشتر در نواحی کوهستانی سرد نیم کره ٔ شمالی می روید. رجوع به کلمه ٔ آرنیکا در لاروس بزرگ شود.
خیسفوجلغتنامه دهخداخیسفوج . [ خ َ س َ ] (ع اِ) پنبه دانه . خیشفوج . حب قطن . (یادداشت مؤلف ). || چوب کهنه . || چوب درخت عشر. || دنباله ٔ کشتی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خیشفوجلغتنامه دهخداخیشفوج . [ خ َ ش َ ] (ع اِ) پنبه دانه . حب القطن . ککچه . (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (یادداشت بخط مؤلف ). خیسفوج .
رفوجلغتنامه دهخدارفوج . [ رَ ] (ع اِ) بن شاخه های خرمابن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بن شاخهای خرمابن ، لغة ازدیة. (منتهی الارب ).
سرفوجلغتنامه دهخداسرفوج . [ س َ ف َ / فُو ] (اِ مرکب ) مهتر و رئیس . (آنندراج ). رئیس فوج . فرمانده فوج : این ناخلف بد این همه نامردی و لجاج گشته بهادر و شده سرفوج و نامدار.ارادتخان واضح (از آنندراج ).<