لاجلغتنامه دهخدالاج . (اِ) رشوت . پاره . || (ص ) برهنه و عریان . (برهان ). عور. بی پوشاک . لوت . لخت . روت . عریان : بر سر نور عشق بینی تاج اندرآن دم که عشق بینی لاج . مولوی . || سگ ماده . (برهان ). سگ ماده که لاس گویند <span clas
لاجلغتنامه دهخدالاج . (اِخ ) دهی از دهستان رود میان خواف ، بخش خواف ، شهرستان تربت حیدریه واقعدر پنج هزارگزی شمال باختری رودسر، کنار راه شوسه ٔ عمومی تربت به نیازآباد، جلگه ای ، گرمسیر، دارای 24 تن سکنه محصول آن غلات و پنبه ، شغل زراعت ، راه اتومبیل رو و آبش
لاجورداندودلغتنامه دهخدالاجورداندود. [ لاج ْ / ج َ اَ ] (ص مرکب ) اندوده شده به لاجورد:فرشته ای است بر این بام لاجورد اندودکه پیش آرزوی عاشقان کشد دیوار.عمادی شهریاری .
لاجوردقبالغتنامه دهخدالاجوردقبا. [ لاج ْ / ج َ وَق َ ] (ص مرکب ) دارای جامه ٔ برنگ لاجورد : بهرطوف حریم او گرددروز و شب چرخ لاجوردقبا.ابونصر نصیرای بدخشانی .
لاجوردخملغتنامه دهخدالاجوردخم . [ لاج ْ / ج َ وَ خ ُ ] (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است و آن را خم لاجورد هم گویند. (برهان ).
لاجرعهلغتنامه دهخدالاجرعه . [ ج ُ ع َ ] (ع ق مرکب ) بدون آشام .- لاجرعه نوشیدن یا لاجرعه آشامیدن و یا لاجرعه بسر کشیدن ؛ آشامیدن مایع ظرفی تاقطره ٔ آخر به یکدم . به یکباره نوشیدن هر چیز که در ظرف باشد. تمام نوشیدن مظروفی را. همه ٔ مظروف را یکباره نوشیدن . یکبارگی هم
لاجرملغتنامه دهخدالاجرم . [ ج َ رَ / ج ُ / ج َ / ج َ رُ / ج َ رِ ] (ع ق مرکب ) (از: لا + جرم ) به معنی لاُبدّ. لامحاله . (منتهی الارب ). لاشک . ناچار. ناگزیر.
لاجوردی سقفلغتنامه دهخدالاجوردی سقف . [ لاج ْ / ج َ وَ س َ ] (اِ مرکب ) به معنی لاجوردخم است که کنایه از آسمان باشد. (برهان ).
لاجورداندودلغتنامه دهخدالاجورداندود. [ لاج ْ / ج َ اَ ] (ص مرکب ) اندوده شده به لاجورد:فرشته ای است بر این بام لاجورد اندودکه پیش آرزوی عاشقان کشد دیوار.عمادی شهریاری .
لاجوردقبالغتنامه دهخدالاجوردقبا. [ لاج ْ / ج َ وَق َ ] (ص مرکب ) دارای جامه ٔ برنگ لاجورد : بهرطوف حریم او گرددروز و شب چرخ لاجوردقبا.ابونصر نصیرای بدخشانی .
لاجوردخملغتنامه دهخدالاجوردخم . [ لاج ْ / ج َ وَ خ ُ ] (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است و آن را خم لاجورد هم گویند. (برهان ).
دملاجلغتنامه دهخدادملاج . [ دِ ] (ع اِمص ) همواری کار و درستی صنعت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
حسین حلاجلغتنامه دهخداحسین حلاج . [ ح ُ س َ ن ِ ح َل ْ لا ] (اِخ ) ابن منصور یا ابومغیث فارسی بیضاوی بغدادی صوفی که در بغداد در 26 ذی قعده 259 هَ . ق . / 922 م .
تالاجلغتنامه دهخداتالاج . (اِ) بانگ . (لسان العجم شعوری ) (ناظم الاطباء). فریاد و غوغا.(ناظم الاطباء). || هنگامه . فتنه . (ناظم الاطباء). و رجوع به لسان العجم شعوری ج 1 ص 274 شود.
ولاجلغتنامه دهخداولاج . [ وَل ْ لا ] (ع ص ) بسیار درآینده . کثیرالدخول . (از اقرب الموارد).- خراج ولاج ، ولاج بن خراج ؛ کنایه از کثرت طواف و سعی است . (اقرب الموارد).
