مجردصفتلغتنامه دهخدامجردصفت . [ م ُ ج َرْ رَ ص ِف َ ] (ص مرکب ) که صفت مجردان دارد. که از تعلقات دنیوی قطع علاقه کرده . منقطع از علایق مادی : گدایی مجردصفت را که روزی سرش رفت جز پادشایی نیابی ولی پادشه را که یک لحظه از سرکله گم شود جز گدایی نیابی . <p