مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م َ ع َ ] (ع مص ) خوردن . || (اِ) طعام ، خوراک . ج ، مطاعم . (ناظم الاطباء). آنچه که خورند. (از اقرب الموارد) : سیری آز و نیاز خلق جهان رادر کف رادش نهاده مطعم و مشرب . سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص <span class="hl"
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م ُ طَع ْ ع ِ ] (ع ص ) شیری که گرفته باشد در مشک شیرینی و خوشبویی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شیری که در مشک مزه و خوشبویی گرفته باشد. (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد) . || شتر و ناقه با مغز استخوان و با پیه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطبا
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م ُ ع َ ] (ع ص ) بختور و مرزوق . (منتهی الارب ). مرد بختور و مرزوق .(آنندراج ) (ناظم الاطباء). مرزوق . (اقرب الموارد).
مطعملغتنامه دهخدامطعم . [ م ِ ع َ ] (ع ص ) مرد نیک خورنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
متحملغتنامه دهخدامتحم . [ م ُ ت َح ْ ح َ ] (ع ص ) فرس متحم اللون ؛ اسپی که رنگش مایل به سرخی و سپیدی باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
متهملغتنامه دهخدامتهم . [ م ُ هَِ ] (ع ص ) از مردم تهامه ، مقابل منجد، از اهل نجد. امتهمون انتم ام منجدون . (معجم الادباء یاقوت ج 6 ص 154).
متهملغتنامه دهخدامتهم . [ م ُت ْ ت َ هَِ ] (ع ص ) (از«وهَ م ») تهمت نهنده کسی را. تهمت زننده : از آن پاکتر نیست کس در جهان که هست او سوی متهم متهم . ناصرخسرو.|| تهمت پذیرنده . (آنندراج ). تهمت نهاده و تهمت پذیرفته . || شک دارنده و
متهملغتنامه دهخدامتهم . [م ُ هَِ ] (ع ص ) آن که ناگوار شمارد آب و هوای شهری را. (آنندراج ). کسی که هوا را ناسالم می یابد. || کسی که میرود در ولایت گرمسیر. || پندارنده و گمان کننده و تخمین زننده . || شک و شبهه دارنده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || آنکه دروغ می پندارند. (ناظم الاطباء).
متهملغتنامه دهخدامتهم . [م ُت ْ ت َ هََ ] (ع ص ) (از «وهَ م ») بدنام شده و تهمت زده شده . (ناظم الاطباء). بدنام . (آنندراج ). تهمت آلود. تهمت آلوده . مظنون . ظنین .بریم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی که مورد تهمت قرار گرفته باشد. به بدی شناخته شده : نیست به بد
مطعمةلغتنامه دهخدامطعمة. [ م ُ ع َ م َ / م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) کمان بدان جهت که صاحب خود را صید میخوراند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کمان . (محیطالمحیط).
مطعمةلغتنامه دهخدامطعمة. [ م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) سر حلقوم و تندی آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). غلصمة. (اقرب الموارد) (محیطالمحیط). و رجوع به غلصمة شود.
مطعمتانلغتنامه دهخدامطعمتان . [ م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) دو انگشت پیشین هر مرغی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد).
علی مطعملغتنامه دهخداعلی مطعم . [ ع َ ی ِ م ُ ع ِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن همام بن محمدبن ابراهیم بن حسن انصاری دمشقی . مشهور به ابن شاطر، و معطم و ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن . عالم فلکی . رجوع به علی (ابن شاطر...) شود.
مطعمةلغتنامه دهخدامطعمة. [ م ُ ع َ م َ / م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) کمان بدان جهت که صاحب خود را صید میخوراند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کمان . (محیطالمحیط).
مطعمةلغتنامه دهخدامطعمة. [ م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) سر حلقوم و تندی آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). غلصمة. (اقرب الموارد) (محیطالمحیط). و رجوع به غلصمة شود.
مطعمتانلغتنامه دهخدامطعمتان . [ م ُ ع ِ م َ ] (ع اِ) دو انگشت پیشین هر مرغی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد).
علی مطعملغتنامه دهخداعلی مطعم . [ ع َ ی ِ م ُ ع ِ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن محمدبن همام بن محمدبن ابراهیم بن حسن انصاری دمشقی . مشهور به ابن شاطر، و معطم و ملقب به علاءالدین و مکنی به ابوالحسن . عالم فلکی . رجوع به علی (ابن شاطر...) شود.