ناشنودلغتنامه دهخداناشنود. [ ش ِ ] (ن مف مرکب ) شنیده نشده . (ناظم الاطباء). ناشنوده . ناشنیده . || چیزی که لایق و سزاوار شنیده شدن نباشد. (ناظم الاطباء). || سخن بیهوده . (ناظم الاطباء).
ناشنود آوردنلغتنامه دهخداناشنود آوردن . [ ش ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) ناشنیده گرفتن . نادیده گرفتن . اعتنا و التفات نکردن : آب دیده پیش تو باقدر بودمن نتانستم که آرم ناشنود.مولوی .
ناپسندلغتنامه دهخداناپسند. [ پ َ س َ ] (ن مف مرکب ) غیرمطبوع . ناگوار. مکروه . (ناظم الاطباء). ناپسندیده . چیزی که پسندیده نباشد. ناخوش آیند. نادلپذیر. مکروه . نامطبوع . نه بدلخواه . بخلاف میل . علی رغم . کریه : عاشقی خواهی که تا پایان بری بس که بپسندید باید ناپس
ناشنودنیلغتنامه دهخداناشنودنی . [ ش ِ دَ ] (ص لیاقت ) که شنودنی نیست . که ازدر شنودن نیست . که قابل شنودن نیست . که آن را نباید شنود. که نمی توان شنودش : دیگر ببند گوش ز هر ناشنودنی کز گفت وگوی هرزه شود عقل تارومار.عطار.
ناشنودهلغتنامه دهخداناشنوده . [ ش ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نشنوده . مقابل شنوده : بد و نیک تو هردو می شنوم نیک و بد ناشنوده کی ماند. ادیب صابر.رجوع به شنوده شود.
بیراهلغتنامه دهخدابیراه . (ص مرکب ، اِ مرکب ) مقابل براه . راه غیرمعمول . راه تنگ و بد. (یادداشت مؤلف ). راه پیچاپیچ . بی راهه . راه غیراصلی : بکوه و بیابان و بیراه رفت شب تیره تا روز بیگاه رفت . فردوسی .همی راند بیراه و دل پر ز بی
ناشنود آوردنلغتنامه دهخداناشنود آوردن . [ ش ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) ناشنیده گرفتن . نادیده گرفتن . اعتنا و التفات نکردن : آب دیده پیش تو باقدر بودمن نتانستم که آرم ناشنود.مولوی .
ناشنودنیلغتنامه دهخداناشنودنی . [ ش ِ دَ ] (ص لیاقت ) که شنودنی نیست . که ازدر شنودن نیست . که قابل شنودن نیست . که آن را نباید شنود. که نمی توان شنودش : دیگر ببند گوش ز هر ناشنودنی کز گفت وگوی هرزه شود عقل تارومار.عطار.
ناشنودهلغتنامه دهخداناشنوده . [ ش ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نشنوده . مقابل شنوده : بد و نیک تو هردو می شنوم نیک و بد ناشنوده کی ماند. ادیب صابر.رجوع به شنوده شود.