وافرحتاهلغتنامه دهخداوافرحتاه .[ ف َ ح َ ] (ع صوت مرکب ) (مرکب از «وا»ی ندبه + منادای مندوب ) خنک . خوشا. چه نشاطانگیز است : گلشنی کز گل دمد گردد تباه گلشنی کز دل دمد وافرحتاه .مولوی .