ترجمه مقاله

پیکارگر

peykārgar

پیکارکننده؛ جنگی.

جنگجو، رزمنده، ستیزهجو، مبارز، محارب ≠ مصلح، صلحطلب

کارگر

فرهنگ فارسی عمید

١. [مقابلِ کارفرما] کارکننده؛ کسی که در کارخانه یا کارگاه کار می‌کند و مزد می‌گیرد.۲. دارای تٲثیر؛ مؤثر: دارو بر او کارگر نشد.⟨ کارگر آمدن: (مصدر لازم) = ⟨ کارگر شدن: ◻︎ ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا / ولی چه سود یکی کارگر نمی‌آید (حافظ: ۴۸۲)⟨ کارگر شدن (گشتن): (مصدر

گر

لغت‌نامه دهخدا

گر. [ گ َ ] (پسوند) مرادف گار باشد، همچون : آموزگار و آموزگر که از هر دو معنی فاعلیت مفهوم میگردد. (برهان ). استعمال این لفظ در چیزی کنند که جعل جاعل را تصرف در هیئت آن چیز باشد، چون : شمشیرگر و زرگر مجاز است ، زیرا که جعل و جاعل را در ذات زر و آهن هیچ وضع نیست از جواهر الحرو

ترجمه مقاله