لغتنامه دهخدا
چارده . [ دَه ْ ] (عدد مرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) مخفف چهارده . تعیینی عددی که شامل میشود عدد ده بعلاوه ٔ چهار را. (ناظم الاطباء). عدد دورقمی مرکب از چهار و ده . عددی در مرتبه ٔ عشرات . اربعةعشر. دو برابر عدد هفت . عددی است میان سیزده و پانزده و صورت آن با ارقام هندی این است :