کیخسرویلغتنامه دهخداکیخسروی . [ ک َ / ک ِ خ ُ رَ / رُ ] (اِ) نام لحنی است که بر سی لحن باربد افزوده اند، چه به قول بعضی سی ویک لحن است . (برهان ) (آنندراج ). نام لحنی از لحنهای باربد. (ناظم الاطباء). نام یکی از سی لحن باربد. (از
کیخسرویلغتنامه دهخداکیخسروی . [ ک َ / ک ِ خ ُ رَ / رُ ] (ص نسبی ) منسوب به کیخسرو. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : اگرچه دولت کیخسروی داشت چو مدهوشان سر صحراروی داشت . ن
کیخسرویفرهنگ فارسی عمید۱. پادشاهی.۲. (موسیقی) از الحان قدیم ایرانی: ◻︎ چو بر کیخسروی آواز دادی / به کیخسرو روان را باز دادی (نظامی: لغتنامه: کیخسروی).
مقیم کیخسرویلغتنامه دهخدامقیم کیخسروی . [ م ُ م ِ ک َ خ ُ رُ ] (اِخ ) از امرای سلطان حسین میرزا بود و طبعی لطیف داشت و شعر می سرود. از اوست :شراب خوردن دایم خراب ساخت مراخراب بودم و آخر سراب ساخت مرا.(از مجالس النفایس ص 171).
کیخسرولغتنامه دهخداکیخسرو. [ ک َ خ ُ رَ ] (اِخ ) نام پادشاهی است مشهور. (برهان ). نام پادشاه سوم از سلسله ٔ کیان . (ناظم الاطباء). نام شاهنشاه عادل پسر سیاوش که مادرش دختر افراسیاب و فرنگیس نام داشته و افراسیاب آخر به مکر و غدر اقارب و برادر خود، اورا کشته و پس از چند سال به حکم کیکاوس ، گیوبن
کیخسرولغتنامه دهخداکیخسرو. [ ک َ / ک ِ خ ُ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) پادشاه بلندمرتبه و عادل . (برهان ). پادشاه بزرگ مرتبه و پیشوای عدل . (آنندراج ) (انجمن آرا). پادشاه بلندمرتبه . (ناظم الاطباء). از کی + خسرو. در اوستا، کوی هئوسرو
کیخسرولغتنامه دهخداکیخسرو. [ ک َ / ک ِ خ ُ رَ / رُو ] (اِخ ) از حکمرانان رویان و رستمدار سلسله ٔ بادوسپان . (از التدوین ).
مقیم کیخسرویلغتنامه دهخدامقیم کیخسروی . [ م ُ م ِ ک َ خ ُ رُ ] (اِخ ) از امرای سلطان حسین میرزا بود و طبعی لطیف داشت و شعر می سرود. از اوست :شراب خوردن دایم خراب ساخت مراخراب بودم و آخر سراب ساخت مرا.(از مجالس النفایس ص 171).
صحرارویلغتنامه دهخداصحراروی . [ ص َ رَ ] (حامص مرکب ) سر به صحرا نهادن . از خود شدن . دیوانه شدن : اگر چه دولت کیخسروی داشت چو مدهوشان سر صحراروی داشت .نظامی .
فریدون صفتلغتنامه دهخدافریدون صفت . [ ف ِ رِ ص ِ ف َ ] (ص مرکب ) پیروز و کامیاب . برجسته و برتر : این فریدون صفت به دانش و رای وآن به کیخسروی رکیب گشای . نظامی .رجوع به فریدون شود.
کیقبادکلاهلغتنامه دهخداکیقبادکلاه . [ ک َ / ک ِ ق ُ ک ُ ] (ص مرکب ) که تاج و کلاهی چون کیقباد دارد. کنایه از کسی که دارای عظمت و رفعت مقام است : چونکه بهرام کیقبادکلاه تاج کیخسروی رسانده به ماه .نظامی .
کوچک داشتنلغتنامه دهخداکوچک داشتن . [ چ َ / چ ِ ت َ ] (مص مرکب ) حقیر شمردن . خرد و خوار انگاشتن . کوچک شمردن : جهانبانی و تخت کیخسروی مقامی بزرگ است کوچک مدار. سعدی .رجوع به کوچک شمردن شود.
چابک رویلغتنامه دهخداچابک روی . [ ب ُ رَ ] (حامص مرکب )چابک رفتاری . تندروی . چالاکی در راه رفتن : به چابک روی پیکرش دیوزادبه گردندگی کنیتش دیو باد. نظامی (شرفنامه ).که چون خسرو از تخت کیخسروی سوی لشکر آمد به چابک روی .<p class
مقیم کیخسرویلغتنامه دهخدامقیم کیخسروی . [ م ُ م ِ ک َ خ ُ رُ ] (اِخ ) از امرای سلطان حسین میرزا بود و طبعی لطیف داشت و شعر می سرود. از اوست :شراب خوردن دایم خراب ساخت مراخراب بودم و آخر سراب ساخت مرا.(از مجالس النفایس ص 171).