درانندهلغتنامه دهخدادراننده . [ دَ / دِ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) درنده : گر نبودش کار از الهام اله او سگی بودی دراننده نه شاه .مولوی .
متکاظلغتنامه دهخدامتکاظ. [م ُ ت َ کاظظ ] (ع ص ) از حد گذراننده دشمنی را به همدیگر. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). رجوع به تکاظ شود.
بایتلغتنامه دهخدابایت . [ ی ِ] (ع ص ) بائت . بیتوته کننده و شب گذراننده در نزد کسی : و البائت علی فراش رسول اﷲ (ص ) امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب . (از ناظم الاطباء). و رجوع به بائت شود.
متمتعةلغتنامه دهخدامتمتعة. [ م ُ ت َ م َت ْ ت ِ ع َ ] (ع ص ) مؤنث متمتع، عمره گذراننده : چون زن در مکه شود و متمتعه باشد. (ترجمه النهایه ٔطوسی چ سبزواری ج 1 ص 183). و رجوع به متمتع شود.
متمتعلغتنامه دهخدامتمتع. [ م ُ ت َ م َت ْ ت ِ ] (ع ص ) برخورداری یابنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). کسی که برخورداری می یابد. (ناظم الاطباء). برخوردار از چیزی و کامران و مسرور. (ناظم الاطباء). بهره یاب . بهره مند. بهره ور. برخوردار. محظوظ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- <span class="hl"
شادخوارلغتنامه دهخداشادخوار. [خوا / خا ] (نف مرکب ) خوشحال و فرحناک . (فرهنگ جهانگیری ). نیکبخت . عیاش . (ناظم الاطباء). گذراننده ٔ معاش بی زحمت و کدورت و تنگی . (برهان قاطع) : زین سو سپه توانگر و زان سو خزینه پرو اندر میان رعیت خ