گردمهرهلغتنامه دهخداگردمهره . [ گ ِ م ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ) گردوغند. دارای مهره ٔ گرد. درچیده اندام : به ماه چهره بودی رشک زهره به رنگ و قد سفید و گردمهره .کاتبی .