ابخاللغتنامه دهخداابخال .[ اِ ] (ع مص ) بخیل یافتن کسی را. زفت دیدن کسی را. || به بخل ، به بخیلی ، به زفتی نسبت کردن . || بخیلی کردن . || بخیل شدن .
ابوخلفلغتنامه دهخداابوخلف . [ اَ خ َ ل َ ] (اِخ ) محمدبن عبدالملک سلمی طبری ، از مردم طبرستان و ساکن سَلْم محله ای به شیراز. او راست : کتاب معین . کتاب الکنایه و این کتاب در فن خود بدیع است .
ابوخلفلغتنامه دهخداابوخلف . [ اَ خ َ ل َ ] (اِخ ) مروان الاصغر. محدث است و عوف بن ابی جمیله از او روایت کند.
ابوخلفلغتنامه دهخداابوخلف . [ اَ خ َ ل َ ] (اِخ ) محمدبن عبدالملک سلمی طبری ، از مردم طبرستان و ساکن سَلْم محله ای به شیراز. او راست : کتاب معین . کتاب الکنایه و این کتاب در فن خود بدیع است .
ابوخلفلغتنامه دهخداابوخلف . [ اَ خ َ ل َ ] (اِخ ) مروان الاصغر. محدث است و عوف بن ابی جمیله از او روایت کند.