اثبجلغتنامه دهخدااثبج . [ اَ ب َ ] (اِخ ) (بنی ...) قبیله ای بزرگ از قبائل بنی هلال که در افریقیه مسکن گرفته اند و در تاریخ مغرب مشاهیری از این قبیله برخاسته اند. (قاموس الأعلام ).
اثبجلغتنامه دهخدااثبج . [ اَ ب َ ] (ع ص ) مرد پهن پشت . (منتهی الارب )(تاج المصادر). فراخ پشت . (زوزنی ). || مردبیرون آمده پشت . (منتهی الارب ). کوژپشت . پشت کوز. || مرد بزرگ شکم . (منتهی الارب ). مؤنث : ثَبْجاء.
ثبجلغتنامه دهخداثبج . [ ث َب َ ] (ع اِ) میان کتف و پشت . || میانه ٔ هر چیز: ثبج بحر؛ میانه ٔ دریا و معظم بحر. || سینه ٔ سنگخوار یعنی سینه ٔ اسفرود. || مرغ حق . شب آهنگ . || مرغی است . ج ، اَثباج .