اغاجیلغتنامه دهخدااغاجی . [ ] (اِخ ) امیر ابوالحسن علی بن الیاس . از امرای دوره ٔ سامانی که از جمله ٔ شعرا نیز بود. وی شاید پسر الیاس بن اسحاق بن احمد سامانی باشد که در بخارا و بلخ می زیست . (از تاریخ ادبیات دکتر صفا ج 1 ص 179
آغاجیلغتنامه دهخداآغاجی . (اِخ ) آغاچی . امیرحسن علی بن الیاس آغاجی بخاری . از امراء سامانیه ، معاصر نوح بن منصور سامانی . شاعر مشهور ایران ، و او در هر دو زبان فارسی و عربی شعر گفته و ممدوح دقیقی شاعر بوده است .
آغاجیفرهنگ فارسی عمیدحاجب، پردهدار، و مقرب پادشاه که در همۀ اوقات میتوانسته به حضور سلطان برود و واسطۀ میان شاه و مردم باشد؛ حاجب؛ پردهدار دربار پادشاه؛ ترخان.
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن الیاس آغاجی بخاری ، مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی آغاجی شود.
علی بخاریلغتنامه دهخداعلی بخاری . [ ع َ ی ِ ب ُ ] (اِخ ) ابن الیاس آغاجی بخاری ، مکنّی به ابوالحسن . رجوع به علی آغاجی شود.
اعاجیلغتنامه دهخدااعاجی . [ اَ ] (اِخ ) صورت غلط آغاجی یا اغاجی یا غاچی یا آغچی یا اغجی شاعر است . رجوع به صورتهای مذکور و شرح احوال رودکی ص 516 شود.