لغتنامه دهخدا
ابویزید. [ اَ بو ی َ ] (اِخ ) صاحب حبیب السیر آرد که : در ایام دولت القائم باَمراﷲ محمدبن المهدی مکنت داری ابویزید نام جمعی از اهل سنت و جماعت را با خود متفق ساخته رایت مخالفت قائم بأمراﷲ را بر افراخت . قائم بمحاربه ٔ او قیام کرده منهزم بقلعه ٔ مهد [ مهدیه ؟ ] شتافت و ابویزی