لغتنامه دهخدا
ببنة. [ ب َ ن َ ] (اِخ ) شهری نزدیک بامئین از نواحی بادغیس هرات که به دست سالم غلام شریک بن اعور و از جانب عبداﷲبن عامر در سال 31 هَ . ق . به عنف فتح شد.(از معجم البلدان ). شهری است نزدیک بادغیس هرات که بون نیز خوانند. (از انساب سمعانی ). به