بلاخواهلغتنامه دهخدابلاخواه . [ ب َ خوا / خا ] (نف مرکب ) بلاخواهنده . طالب محنت . محنت جوی . فتنه خواه : به صوفیان بلاخواه عافیت دشمن به حق عافیت غم به جان غم برتاب .خاقانی .
بلاخیةلغتنامه دهخدابلاخیة.[ ب ُ خی ی َ ] (ع ص ، اِ) زن بزرگ شریف النسب . (منتهی الارب ). زن پردل و باجرأت بر فجور، و گویند زن شریف در میان قوم خود. (از ذیل اقرب الموارد از قاموس ).