ببارلغتنامه دهخداببار. [ ب ِ ] (ص مرکب ) (از: بَ + بار) که بار بر پشت دارد. زیر بار. بارکرده شده . بار برنهاده : به پیش اندرون هدیه ٔ شهریارده اسب و ده استر به زین و ببار. فردوسی . || درختی که بار دارد. که به بار است . بارور. پربار
ببار آمدنلغتنامه دهخداببار آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) بار دادن . باردار شدن . به ثمر رسیدن . مثمر شدن . حاصل آوردن . به میوه و گل نشستن درخت . گل و میوه آوردن : مگردان بما بر دژم روزگارچو آمد درخت بزرگی ببار. فردوسی .بسی برنیامد ب
ببار آوردنلغتنامه دهخداببار آوردن . [ ب ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) به ثمر رساندن . ببار رساندن . درختی را بارور ساختن : نگهبان بود شاه گنج وراببار آورد شاخ رنج ورا. فردوسی .سیاوش بدو گفت کای بختیاردرخت بزرگی تو آری ببار. <p class="auth
ببار نشستنلغتنامه دهخداببار نشستن . [ ب ِ ن ِ ش َ ت َ ] (مص مرکب ) میوه و گل آوردن . به بار آمدن . بار دادن . گل و میوه دادن .آغاز میوه دادن کردن . || به دربار نشستن .بار دادن . اجازه ٔ درآمدن به حضور دادن : بکردار شاهان نشیند به بارابا یوز در دشت جوید شکار.<p cl
بیثمرفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیبار، بیبر، نامثمر ۲. بیحاصل، بیفایده، بیهوده، عبث ۳. عقیم، مذبوحانه ≠ مثمر
سترونفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیبار، بیبر، عقیم، نازا ≠ بارور، زایا ۲. بایر، لمیزرع، کویر ≠ حاصلخیز ۳. استریل
