خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تنویه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
تنویه
/tanvih/
معنی
۱. بلند کردن.
۲. بزرگ داشتن.
۳. نام کسی را به نیکی بردن؛ ستودن.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
تنویه
لغتنامه دهخدا
تنویه . [ ت َن ْ ] (ع مص ) بزرگوار گردانیدن و نام کسی بلند گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). بلندنام گردانیدن و بلند گردانیدن کسی را در سخن گفتن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). خواندن کسی را و بلندنام گردانیدن : نوهه و به تنویهاً. (منتهی الارب )...
-
تنویه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] tanvih ۱. بلند کردن.۲. بزرگ داشتن.۳. نام کسی را به نیکی بردن؛ ستودن.
-
تنویه
فرهنگ فارسی معین
(تَ یِ) [ ع . ] (مص م .) بلندآوازه گردانیدن ، نام کسی را به نیکی بردن ، ستودن .
-
واژههای مشابه
-
تنویة
لغتنامه دهخدا
تنویة. [ ت َن ْ ی َ ] (ع مص ) روان کردن حاجت . || دانه بستن خرما. || انداختن دانه ٔ خرما. || سپردن کاری بر نیت دیگری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). کسی را نایب اوگذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ). کسی را وا (به ) نیت او گذا...
-
جبل تنویه
لغتنامه دهخدا
جبل تنویه . [ ج َ ب َل ِ ؟ ] (اِخ ) کوهی است در دیار هند و در آنجا چشمه ٔآب باشد که بزعم هندوان شارب آن عمری دراز یابد و در حوالی آن چشمه حیوانات اند بصورت سگ و چون کسی قصد آن چشمه کند مانع شوند و در هلاک خلق کوشند. (از حبیب السیر چ تهران ، خاتمه ص 4...
-
جستوجو در متن
-
بزرگوار گردانیدن
لغتنامه دهخدا
بزرگوار گردانیدن . [ب ُ زُرْگ ْ گ َ دَ ] (مص مرکب ) تنویه . (تاج المصادر بیهقی ). بزرگوار کردن . رجوع به بزرگ و بزرگوار شود.
-
نوه
لغتنامه دهخدا
نوه . [ ن َوْه ْ ] (ع مص ) بلند گردیدن نبات و جز آن . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). بزرگ شدن نبات . (تاج المصادر بیهقی ). مرتفع وبلند گردیدن . نَیْه ْ. (از متن اللغة). || سر برداشته بانگ کردن خزنده . (آنندراج ). سر برداشتن پس بانگ کردن خزنده ....
-
احمد احسائی
لغتنامه دهخدا
احمد احسائی . [ اَ م َ دِ اَ ] (اِخ ) ابن زین الدین بن ابراهیم بن صفربن ابراهیم بن داغربن رمضان بن راشدبن دهیم بن شمروخ بن ضوله . داغربن رمضان و جمله پدران او را منزل وسامان چون بادیه نشینان دیگر در کوه و بیابان بود و معرفتی چندان بمذاهب و ادیان نداش...