جلاجبلغتنامه دهخداجلاجب . [ ج ُ ج ِ ] (ع اِ) درازی . || (ص ) پیر فرتوت که موی ناصیه ٔ وی افتاده باشد. (منتهی الارب ).
زلجبلغتنامه دهخدازلجب . [ زَ ج َ ] (ع ص ) لغزنده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). او هو بالحاء المهملة. (ناظم الاطباء). رجوع به زلحب شود.
جلجبلغتنامه دهخداجلجب . [ ج َ ج َ ] (ع ص ) پیر ضَخم . (از یادداشت های دهخدا). جِلجاب . جلجابة. پیر فرتوت و کلان که موی پیش سرش افتاده باشد. (منتهی الارب ).
درازیلغتنامه دهخدادرازی . [ دِ ] (حامص ، اِ) دراز بودن . درازا. طول . امتداد. خلاف پهنا. خلاف عرض . اِنسبات . خَدَب . سَمحَجَة. سَنطَلَة. سَیفة. (منتهی الارب ) : زانگونه که از جوشن خرپشته خدنگش بیرون نشود سوزن درزی ز درازی . فرخی .