خنفساءلغتنامه دهخداخنفساء. [ خ ُ ف ُ ] (ع اِ) جانوری گندبوی که خبزدوک گویند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). بهندی آن را گیرونده می نامند. (از آنندراج ). خُنفَس . خِنفِس . خُنفَسه . خُنفُسَه . خبزدو.(صحاح الفرس ). خبزدوکه . (بحر الجواهر). خبزدوک ماده . (زمخشر
خنفسةلغتنامه دهخداخنفسة. [ خ َ ف َ س َ ] (ع مص ) مکروه داشتن قوم را و میل کردن از آنها. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خنفسةلغتنامه دهخداخنفسة. [ خ ُ ف َ / ف ِ س َ ] (ع اِ) شتر خشنود به ادنی چراگاه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).