دکیرهلغتنامه دهخدادکیره . [ دِ رَ / رِ ] (صوت ) کلمه ٔ تعجب است در زبان لوطیان . کلمه ٔ تعجبی است . (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی . زکی . دکیسه . و رجوع به دکی و دکیسه و زکی شود.
دقرةلغتنامه دهخدادقرة. [دَ رَ ] (ع اِ) مرغزار نیکوی بسیارگیاه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). دقر. و رجوع به دقر شود.
دقرةلغتنامه دهخدادقرة. [ دِ رَ ] (اِخ ) بنت غالب راسبیه ٔ بصریه . از زنان راوی حدیث و ثقه بود که احادیثی از عایشه نقل کرده است و محمدبن سیرین (متوفی به سال 110 هَ . ق .) از او روایت دارد. (از اعلام النساء از تهذیب التهذیب و الاصابة و طبقات ابن سعد).
دقیرةلغتنامه دهخدادقیرة. [ دَ رَ ] (ع اِ) مرغزار نیکوی بسیارگیاه . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). دقر. دقرة. دَقَری ̍.
ذکرهلغتنامه دهخداذکره . [ ذَ ک ِ رَ ] (ع ص ، اِ) زن به مرد مانا. مُذکّرَة. مُتَذِکّرة. هرکولة. || زنی که خود را به مردان مانند کند.
دکیسهلغتنامه دهخدادکیسه . [ دِ کیس ْ س ِ / دِ س ِ ] (صوت ) کلمه ٔتعجب است در تداول لوطیان و مشتی ها. علامت تعجب و علامت استفهام انکاری است . صوتی است علامت تعجب و گاهی تحقیر را. (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی . دکیره . زکی .