لغتنامه دهخدا
مخنة. [ م َ خ َن ْ ن َ ] (ع اِ) (از «خ ن ن ») تنگنای وادی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). جای تنگ از رودبار. (ناظم الاطباء). || ریختنگاه آب از قلعه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ریختنگاه آب از زمین بلند. (ناظم الاطباء). || دهانه ٔ راه . (منتهی