سربریده گشتنلغتنامه دهخداسربریده گشتن . [ س َ ب ُ دَ / دِ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) جدا گشتن . منقطع گشتن . دور گشتن . کناره گرفتن : و چنان از خلق سربریده گشتم که چون روز بود از بیم آنکه نباید کسی مرا از او به خود مشغول کند گفتم خداوندا به خودم مشغ
سربریدهلغتنامه دهخداسربریده . [ س َ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب )سرجداشده . که سر وی از تن بریده باشند : ز زعفران رخ ظالمان کند گه عدل حنوط جیفه ٔ ظلمی که سربریده ٔ اوست . خاقانی .ناسوده چو مرغ سربریده <
سربریدهلغتنامه دهخداسربریده . [ س َ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب )سرجداشده . که سر وی از تن بریده باشند : ز زعفران رخ ظالمان کند گه عدل حنوط جیفه ٔ ظلمی که سربریده ٔ اوست . خاقانی .ناسوده چو مرغ سربریده <
سربریدهلغتنامه دهخداسربریده . [ س َ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب )سرجداشده . که سر وی از تن بریده باشند : ز زعفران رخ ظالمان کند گه عدل حنوط جیفه ٔ ظلمی که سربریده ٔ اوست . خاقانی .ناسوده چو مرغ سربریده <