سرجیجةلغتنامه دهخداسرجیجة. [ س ِ ج َ ] (ع اِ) طبیعت . (اقرب الموارد). خوی و طبیعت و سرشتی که مردم بر آن آفریده شده . (ناظم الاطباء). رجوع به سرجوجة شود.