طامحلغتنامه دهخداطامح . [ م ِ ] (ع ص ) زن که بی اجازت شوی در اهل خود رود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زن نافرمان . سرکش . (غیاث اللغات ). || زن نگرنده بسوی مردان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).- اِمراة طامح یا امراة طماحة؛ زن که بشهوت به مردان نگرد. زن چشم چران . || بلند از هر چیزی . (منتهی ا
تامةلغتنامه دهخداتامة. [ تام ْ م َ ] (ع ص ) تأنیث تام .ج ، تامات . رجوع به تام و تامات و فرهنگ نظام شود.
تومةلغتنامه دهخداتومة. [ م َ ] (ع اِ) دانه ٔ مروارید. || مهره ٔ سیمین . ج ، توم ، تُوَم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). دانه ٔ سیمین مانند مروارید.(از اقرب الموارد). مهره ٔ سیمین . (مهذب الاسماء). رجوع به توم شود. || گوشواره ای که در آن دانه ٔ بزرگ باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج )
تومیةلغتنامه دهخداتومیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) (از «وم ء») اشاره کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به تومئة شود.
مطامحلغتنامه دهخدامطامح . [ م َ م ِ ] (ع اِ) ج ِ مطمح . نمایشها و تماشاها و مطمح ها. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
