لغتنامه دهخدا
علقمه ٔ عامری . [ ع َ ق َ م َ ی ِ م ِ ] (اِخ ) ابن علاثةبن عوف بن أحوص بن جعفربن کلاب بن ربیعةبن عامربن صعصعة. صحابی است و در دوره ٔ جاهلیت از بزرگان قوم خود بود. وی برای گرفتن میراث ابوعامر راهب بنزد قیصر رفت ولی قیصر آن را به کنانةبن عبد داد. علقمه پس از اسلام آوردن ، در ع