لغتنامه دهخدا
عمادالدین کاتب . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ت ِ ] (اِخ ) محمدبن صفی الدین ابی الفرج محمدبن نفیس الدین ابی الرجاء حامدبن محمدبن عبداﷲبن علی بن محمود اصفهانی ،مکنی به ابوعبداﷲ و ملقب به عمادالدین و کاتب ، و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابن اخی العزیز. فقیه شافعی مذهب قرن ششم هَ .