قحطساللغتنامه دهخداقحطسال . [ ق َ ] (اِ مرکب ) سال خشک بی باران . (ناظم الاطباء). خشک سال . (آنندراج ). سال مجاعه . (ناظم الاطباء) : وز بنه ٔ طبع در این قحطسال نزل بیفکنده و بنهاده خوان .خاقانی .
فراخسالیلغتنامه دهخدافراخسالی . [ ف َ ] (حامص مرکب ) مقابل تنگسالی و قحطسالی . فراخ سال : قحطسالی به فراخسالی مبدل گشت به برکت وجود دانیال . (ترجمه ٔ تاریخ قم ص 296). رجوع به فراخسال شود.
سال تنگلغتنامه دهخداسال تنگ . [ ل ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خشک سالی . قحطسالی . جدب . تنگسال . (منتهی الارب ).
اسناتلغتنامه دهخدااسنات . [ اِ ] (ع مص ) در قحطسالی شدن . (زوزنی ). در سال قحط درآمدن . اِستان . اجداب . در تنگ سال افتادن . به قحط افتادن : اَسنت القوم . (منتهی الارب ).
