مزاجیلغتنامه دهخدامزاجی . [ م ِ] (ص نسبی ) هر چیز منسوب به مزاج و طبیعت . (ناظم الاطباء): وضع مزاجی فلان بد است ؛ استقامت مزاج ندارد.
مجازیلغتنامه دهخدامجازی . [ م َ ] (ص نسبی ) منسوب به مجاز یعنی غیر حقیقی . (غیاث ) (آنندراج ). مأخوذ از تازی ، ضد حقیقی . (ناظم الاطباء). مقابل حقیقی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : آنچ آید از او ناید از دگر کس کی کار حقیقت بود مجازی . مسع
مجازیلغتنامه دهخدامجازی . [ م ُ ] (ع ص ) جزا دهنده . (غیاث ) (آنندراج ). پاداش دهنده . (ناظم الاطباء): می گفتم که عالم را آفریدگاری است مجازی کریم و مکافی رحیم . (جوامع الحکایات ).
کودک مزاجیلغتنامه دهخداکودک مزاجی . [ دَ م ِ / م َ ] (ص مرکب ) کودک سرشتی . (فرهنگ فارسی معین ) : آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت . صائب (از آنندراج ).و رجوع به کودک مزاج
کج مزاجیلغتنامه دهخداکج مزاجی . [ ک َ م ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی کج مزاج . بدذوقی . بدسلیقگی . بدمزاجی . (فرهنگ فارسی معین ).
نیک مزاجیلغتنامه دهخدانیک مزاجی . [ م ِ ] (حامص مرکب ) نیکومزاجی . دارای مزاج سالم بودن . || خوش خویی . خوش مشربی . (فرهنگ فارسی معین ).
نازک مزاجیلغتنامه دهخدانازک مزاجی . [ زُ م ِ ] (حامص مرکب ) ملایم طبعی . نرم خوئی . || رقت قلب . زودرنجی . حساسیت : اگر دانستمی نازک مزاجیهای طبعش رادرون سینه پای آه را زنجیر می کردم . ؟ (از آنندراج ).بس که از نازک مزاجی بی دماغم کرده ان
کودک مزاجیلغتنامه دهخداکودک مزاجی . [ دَ م ِ / م َ ] (ص مرکب ) کودک سرشتی . (فرهنگ فارسی معین ) : آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت . صائب (از آنندراج ).و رجوع به کودک مزاج
کج مزاجیلغتنامه دهخداکج مزاجی . [ ک َ م ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی کج مزاج . بدذوقی . بدسلیقگی . بدمزاجی . (فرهنگ فارسی معین ).
کژمزاجیلغتنامه دهخداکژمزاجی . [ ک َ م ِ ] (حامص مرکب ) کژخاطری . کج طبیعتی . کژنهادی . رجوع به کژخاطری و کژنهادی شود.
نیک مزاجیلغتنامه دهخدانیک مزاجی . [ م ِ ] (حامص مرکب ) نیکومزاجی . دارای مزاج سالم بودن . || خوش خویی . خوش مشربی . (فرهنگ فارسی معین ).